Oluruna Bırak | Yazan: Cansu KESKİN

              Oluruna bırak herneyse geçer hayata zulmedip üzülmeye mi değer? demiş Sıla… Ne anlamlı ne ince bir söz. Bazen ne yaparsak yapalım olmaz bazı şeyler. Bazen istediğimiz sınavı kazanamayız,bazen en sevdiğimiz arkadaşımız bizi anlamaz, bazen hayatta birlikte yürümeye karar verdiğimiz partneriniz anlamaz. Bazen ne yaparsan yap olmaz. Oluruna bırakmayı öğrendiğimden beri hayatta. Aslında insan ilişkilerinde veya aklınıza her ne konu geliyorsa, elimden geleni yapmış ve düsturumu bozmadan hareket etmişsem eğer. Diyorum ki bundan sonrası benim sorunum değil. Bundan sonrası karşımdaki insanın veya gerçekleşen bir durumun kendi sorunu. Bu bilince erdiğimden beri yıkılabileceğim durumları daha sağlam ve sağlıklı karşılayabiliyorum.

              Çünkü hepimiz insanız. Hepimizin yaşadığı durumlara bir dayanma eşiği var. Sokakta kalabalıklar arasında yürürken hiç düşündünüz mü? Biz bu hayatı sadece kendimizden ibaret sanıyoruz. Yani hepimizin hayatının merkezinde bir kendi benliği var. Hiç düşündünüz mü bu kadar çok insan hepsinin ayrı ayrı hikayesi var. Vay bee çok ilginç değil mi. O yüzden her ne olmuşsa olsun boşvermeyi bilmek gerek. Fazla kurcalamadan fazla o yarayı deşmeden. Hayat denen akıp giden sonsuz nehire o sorunu bırakmanız gerekiyor.

              Ben bazen baktım defalarca düşünmeme rağmen o aklımı kurcalayan şeylere çözüm bulamadığımda bir bırakıyorum o hayat denen sonsuz akan nehire. Kocaman bir nokta koyup, büyük harfle başlayan başlangıçlar yaparken buluyorum kendimi. Baktın toparlayamıyorsun bırak dağınık kalsın çünkü. Bir hafta sonu da evini temizleme bırak kalsın öyle… Yada akşamdan kalan mutfağını bırak sabah kalkınca topla, çözemeyeceğin durumları bir rafa kaldır kafanı topladığında çöz.

              Ben liseye giderken bir müdür yardımcımız vardı ismi de Eroldu. Samimi, tüm öğrencilerin dertleriyle ayrı ayrı ilgilenen çok babacan bir insandı. Ben çok stres ederdim lisede derslerimi, küçük sorunlarımı… Beni bir gün odasına çağırıp. Bak kızım sırtına almışsın kocaman bir torba onunla yürümeye çalışıyorsun sen. Bazen bırakmak gerekir kes gitsin torbanın ipini. Daha rahat olursun bazen kesmek gerekir omuzumuza yüklendiğimiz ağır torbanın ipini demişti. Yıllar geçmesine rağmen hiç unutmadım. Oluruna bırakıp sizde o omzunuzda sizin yürümenizi zorlaştıran her ne varsa kesin ipini. 50-60 yıl sonra bu sokaklarda bu caddelerde biz diye bir şey olmayacak. Koparın ipini gitsin. Yaşamaya bakın…

Yazar: Cansu KESKİN

Bir Cevap Yazın